Rachunek sumienia ks. Jacka Prusaka
Czcij ojca swego i matkę swoją
- Czy jestem wdzięczny rodzicom za dar życia?
-
Czy szanuję ich zdanie, chociaż nie muszę się z nimi we wszystkim zgadzać?
-
Czy ich nie odrzucam, dlatego, że mnie zawiedli, „nie spisali się” w roli rodziców?
-
Czy potrafię im wybaczyć ich słabości i błędy?
-
Czy staram się im pomagać?
-
Czy nie zaniedbuję troski o rodziców, kiedy wiek albo ich zdrowie sprawia, że potrzebują opieki?
-
Czy nie przerzucam za to odpowiedzialności na rodzeństwo, albo innych członków rodziny?
- Czy odwiedzam rodziców, podtrzymuję z nimi regularny kontakt, staram się, aby czuli się potrzebni i kochani?
-
Czy jako rodzic kocham i szanuję swoje dzieci, respektuję ich wolność i prawo do samostanowienia o swoim życiu?
-
Czy nie wykorzystuję władzy rodzicielskiej, aby im „ustawić życie”?
-
Czy ich karam za to, że mają odmienne zdanie?
-
Czy nie stawiam się w ich życiu w miejsce Boga?
- Czy szanuję, że mają swoje rodziny, współmałżonków, i nie staram się ich skłócać i mieszać w ich życiu?
-
Czy nie wykorzystuję dzieci do budowania koalicji przeciwko mężowi czy żonie?
- Czy nie utrudniam im kontaktu z drugim rodzicem tylko dlatego, że w ten sposób mogę się odgryźć, zrewanżować, odreagować, czy zaprotestować?
-
Czy prowokuję kłótnie w rodzinie? Czy potrafię przeprosić jak do nich doprowadzę?
- Czy się nie obrażam, i nie zamykam w sobie, kiedy sam zostanę dotknięty ich przykrym słowem?
Wszystkich rekordów:
a